Is het persoonlijk ontwikkelingsplan wel persoonlijk?
Als onderdeel van de beoordelingscyclus wordt meestal eens per jaar een plan opgesteld met aspecten waar de medewerker aan te werken heeft. Heel vaak betreft het professionele vaardigheden die nodig zijn om de huidige taak beter te vervullen of om een stap te kunnen maken in de loopbaan. Niet zelden zijn het dingen waarvan de leidinggevende oordeelt dat de medewerker die nodig heeft. Ik ben nogal eens mensen tegengekomen die een training van hun manager moeten volgen, bijvoorbeeld een communicatietraining na een conflict met diezelfde manager. Op zo’n moment kun je je afvragen wie er gemotiveerd is, de manager of de medewerker? “Ik hoef niet te leren communiceren, mijn manager moet eens leren communiceren” heb ik meerdere malen gehoord.
Los van de leidinggevende wordt medewerkers ook nogal eens gevraagd om zich ergens in te bekwamen waar ze zelf weinig tot geen ambities in hebben. Het dient dan in eerste instantie de organisatiedoelen. Op zich niets mis mee, maar ook hierbij is de motivatie vaak ver te zoeken. Een goede POP wordt dan ook samen met de medewerker opgesteld en houdt ook rekening met zijn of haar ambities.
Persoonlijk of professioneel ontwikkelingsplan?
Wat ook belangrijk is in een POP is dat de eerste P niet (alleen) staat voor Professioneel. Als een medewerker zich heeft te ontwikkelen, wordt vaak in eerste instantie gekeken naar de functie-inhoud en de vaardigheden die daarbij horen. Maar men moet ook oog hebben voor persoonlijke aspecten. Want stel je nu eens voor dat je als inkoper gevraagd wordt om je onderhandelingsvaardigheden te versterken, maar je hebt bijvoorbeeld weinig zelfvertrouwen, dan komen die nieuw aangeleerde vaardigheden toch niet uit de verf. Je hebt dan nieuw gereedschap verworven maar aarzelt om ze te gebruiken. Naast een training over onderhandelen zal dan een gedegen assertiviteitstraining van grote waarde zijn.
Heb jij geen POP? Hoezo dan?
Als deelnemers in onze trainingen praten over hun persoonlijk ontwikkelingsplan, zijn er wel eens mensen die jaloers reageren omdat er bij hun organisatie geen POP gebruikt wordt. Dan wijs ik ze er, respectvol, op dat ze zich afhankelijk opstellen. Want als jouw werkgever geen persoonlijk ontwikkelingsplan hanteert, wil dat nog niet zeggen dat jij er geen kunt hebben! Sterker nog, ik vind het juist een goed idee om los van werkgevers, steeds alert te blijven op de ontwikkeling die je professioneel en persoonlijk doormaakt. Het is jouw leven en jouw werk, dus ben jij op de eerste plaats verantwoordelijk over het waarmaken van je ambities en het behalen van je doelen.
Ik wens je veel succes in je persoonlijke ontwikkeling!
