De Keuze is goeddeels een autobiografie, waarin de auteur ons meeneemt naar het Auschwitz van 1944. Ze is één van de weinigen die uit dit concentratiekamp is teruggekeerd, samen met haar zus, maar zonder haar ouders. Tijdens de ontberingen die ze in de oorlogsjaren heeft doorstaan, heeft ze zichzelf vele malen voorgehouden dat ze kan kiezen. Zoals ook Victor Frankl in het concentratiekamp leerde, is dat je misschien niet altijd invloed hebt op de omstandigheden waarin je je bevindt, maar wel kunt kiezen hoe jij je tot die omstandigheden verhoudt.
De keuze die Eger na de oorlog zag, is zichzelf te zien als een slachtoffer of als een overlevende. Op het eerste gezicht zul je misschien afvragen wat het uitmaakt of je jezelf als slachtoffer of als overlevende ziet, maar de vragen die bij beide horen, maken dat snel duidelijk.
Waarom is mij dit overkomen?
Iemand die zichzelf ziet als slachtoffer, blijft zich afvragen waarom hem/haar dit is overkomen. Dit is een vraag die weinig zal opleveren. Het antwoord zal vaak uitblijven en als je het toch vindt, kun je je afvragen hoe het je dient. Het is ook een vraag die gericht is op het verleden, op wat gebeurd is en wat toch niet meer zal veranderen. Dus hoe nuttig is deze vraag? Het slachtoffer draagt ook vaak een boosheid bij zich. En ook van boosheid laat Eger mooi inzien dat het gericht is op het verleden en dat het je niet verder brengt.
Hoe nu verder?
Wanneer je jezelf als overlevende ziet, ben je vooral gericht op de vraag hoe je nu verder wilt. Zoals Frankl al in het kamp had bedacht dat hij met zijn verworven inzichten anderen zou gaan inspireren. Je bent dan dus niet zozeer gericht op het verleden maar, zonder het verleden weg te wuiven, welk vervolg je aan je leven wilt geven.
Ook jij hebt steeds een keuze.
Bovenstaande is net zo goed van toepassing in het leven van alledag. Stel je bijvoorbeeld eens voor dat je wordt ontslagen na een flink aantal jaren trouwe dienst. Je kunt je dan als slachtoffer opstellen en lange tijd boos blijven over wat je is overkomen. In plaats daarvan heb je ook de mogelijkheid om het lot dat je nu eenmaal is overkomen, te aanvaarden en te kijken hoe je hier vandaan verder gaat. Ik denk dat ik je niet hoef uit te leggen welke van de twee keuzes jou het snelst weer aan werk helpt!
Het is jouw verantwoordelijkheid de juiste keuze te maken.
Graag sluit ik dit artikel af met een prachtig citaat uit De Keuze:
Het is gemakkelijker iemand anders verantwoordelijk te houden voor je pijn, dan zelf de verantwoordelijkheid op je te nemen en een einde te maken aan je slachtofferschap.
