Weer zo’n vraag die met enige regelmaat gesteld wordt. Als ik deelnemers van onze communicatietrainingen of assertiviteitstrainingen vraag wat zij uit die training willen halen, komt er vrij vaak iemand met de wens om zijn of haar emoties niet te laten zien. Als ik dan vraag waarom men wil verhullen dat anderen zien hoe blij, enthousiast en gepassioneerd ze zijn, krijg ik als reactie dat het daar niet om gaat, maar juist om de “negatieve” emoties zoals boosheid, angst, schaamte en verdriet. Heel flauw kom ik dan gerust met een carnavalsmasker aanzetten met de suggestie die op te zetten als de tranen, de woede of de frustratie zich aandienen. Weer is dan de reactie dat ik de plank mis sla.
Een masker opzetten, weet je niks beters?
Natuurlijk is dit provocerend bedoeld. Soms permitteer ik mezelf om (liefdevol) mensen niet een panklare oplossing te bieden maar ze zelf nog eens na te laten denken over de vraag die ze stellen. Want een masker opzetten is uiteraard niet de beste oplossing die ik te bieden heb, maar vaak zoeken mensen wel naar een manier om de welbekende pokerface op te zetten, of een ander foefje om emoties niet te tonen. Ze willen maskeren dat ze boos, bang, verdrietig zijn. Of meer dan dat: hun emoties niet voelen.
Emoties zijn het dashboard van je leven!
Er zijn zeker mogelijkheden om emoties niet of minder te voelen. Een schrikbarend deel van de bevolking slikt dagelijks antidepressiva en ook alcohol, drugs en andere verslavende zaken worden veel gebruikt om een pijn niet te voelen. Maar ik vraag me heel vaak af waarom mensen hun emoties niet willen voelen. Je emoties zijn het dashboard van je leven: ze laten je weten hoe het met je gaat. En dat wil je toch weten? Ik bedoel: als je op het dashboard van je auto een lampje rood ziet kleuren, dan plak je dat toch ook niet af om het niet meer te zien?
Luister naar je emoties!
Net als dat je een rood lampje van de auto serieus neemt, heb je dat met je emoties ook te doen. Wat willen ze je vertellen en wat wil je ermee doen. Soms wil je er uiting aan geven, want als je bijvoorbeeld ergens boos over bent of teleurgesteld, dan kan het heel terecht zijn dat je dat bespreekt. Sowieso kan het waardevol zijn om je af te vragen wat die emoties nou veroorzaakt. Dan bedoel ik niet die collega of overbuurman, want dan ben je jouw emoties in handen van een ander aan het leggen. Terwijl jij zelf (weliswaar onbewust) beslist of je bijvoorbeeld boos wordt. Zo worden heel veel mensen boos wanneer iemand in het verkeer achter zich met de lampen flitst of zelfs met een middelvinger zwaait. Zelf schiet ik dan nog wel eens in de lach, verbaasd over waar iemand zich over opwindt. Dus als je zelf de keuze maakt in jouw emoties, en je hebt er last van dat je snel verdrietig, boos, bang wordt, onderzoek dan eens waar dat vandaan komt en hoe jij zelf aan die oorzaak iets kunt veranderen.
Mocht je dat nog lastig vinden, dan zou je een goede assertiviteitstraining kunnen overwegen. Niet zo ééntje waar je handige vaardigheden leert zoals het geven van feedback, maar juist ééntje die een stap dieper gaat. Zoals wij in Persoonlijke Kracht via NLP ingaan op jouw drijfveren en jouw gedachtepatronen. Wanneer je daar inzicht in krijgt én waar nodig een verandering kunt aanbrengen, pas dan ben je echt aan het werk met je emoties. Waardoor je ze niet hoeft te onderdrukken, omdat ze vanuit een toegenomen persoonlijke kracht niet zo vaak meer optreden.
Dus kies maar of je dat wilt, of toch liever een masker opzet.
