En toen kwam er een kleine man op het podium. De tienjarige Daniël vertelt openhartig dat hij veel gepest wordt, omdat hij volgens de pesters “anders” is. Deze jongen bleef me bij, ik zal je uitleggen waarom.
Je kunt je laten beperken door je omgeving.
Ik kom nogal eens mensen tegen die in hun jeugd gepest zijn en daar flinke littekens aan overgehouden hebben. Psychische littekens bedoel ik dan, van die krassen op de ziel, zich uitend in bijvoorbeeld teruggetrokken gedrag en een laag zelfbeeld. Zichzelf afvragend waarom ze “anders” zijn en waarom het ze niet lukt dat de repareren.
Of je bepaalt je eigen koers.
Zo niet Daniël. Hij is de rust zelve als hij op het podium staat, voorafgaand aan zijn optreden. Op de vraag waarom hij aan Holland’s got Talent meedoet, antwoordt hij gedecideerd: “omdat ik wil laten zien wat je allemaal kan als je daar maar in geloofd”. Wow, 10 jaar en nu al een man with a mission!
It’s showtime! En daar gaat Daniël met zijn dansact. Het blijkt een fenomenaal optreden te worden en vol vuur toont hij zijn talent. Hij brengt de zaal in vervoering en als hij klaar is, krijgt hij een staande ovatie van de jury. Hij kan zijn geluk niet op als jurylid Chantal Janzen hem het golden ticket, de korte route naar de halve finale komt overhandigen.
Wat een held, komt hier dus niet alleen om zijn danskunsten te vertonen (hij blijkt al grote prijzen in zijn genre te hebben gewonnen) maar ook om anderen die gepest worden te laten zien dat je daarom niet je hele leven hoeft te laten verpesten. Dat als je ergens voor gaat, overtuigd van hoe leuk of hoe belangrijk iets voor je is, de omgeving je dat niet af kan nemen.
Het deed me denken aan de wijze woorden van Victor Frankl, een man die de concentratiekampen overleefd en de ontberingen en vernederingen van de bewakers kon verduren. Hij leerde ons: Tussen wat gebeurt met jezelf, dus je stimulus en je respons, staat altijd je vrijheid om die respons te kiezen.
Wie ben jij en wat is jouw missie?
