Een uitspraak die je tegenwoordig nogal veel hoort is “wat je aandacht geeft groeit”. Een mooie gedachte en lange tijd vond ik dat ook een heel logische gedachte. Stel je maar eens voor hoe kinderen groeien van de aandacht die ze krijgen, net als planten die je goed verzorgt. Maar daar gaat de uitspraak niet over. Wat je aandacht geeft groeit zou ook betrekking hebben op plannen, ideeën, ambities maar ook op zorgen, angsten en boosheid. Zo zou je negatieve gevoelens ook goeddeels aan jezelf te wijten hebben omdat je veel tijd besteed aan het nieuws over een of andere ramp, omdat je alsmaar loopt te balen over iets wat niet lukt of omdat je blijft hangen in het gevoel van machteloosheid rondom ziekte of verlies.
Kun je het dan maar beter negeren?
De aanname ligt voor de hand: als de dingen die je aandacht geeft groeien, kun je de dingen die je niet wilt laten groeien dus maar beter negeren, toch?
Het kan zeker helpen om afleiding te zoeken. Denk maar aan de corona-pandemie. Ik ken mensen die zeker in het begin van de pandemie, elk journaal en praatprogramma keken of luisterden en zo als het ware de hele dag negatieve berichten aan het opzuigen waren. Berichten waar ze niks mee konden, verdrietig of bang van werden en door de herhaling steeds sterker leken te worden. Dan kan het inderdaad goed zijn om je wat af te sluiten van dergelijk nieuws en ook te genieten van een zonnetje dat buiten schijnt.
Door te negeren gaat het niet weg
Toch is negeren meestal ook niet de oplossing. Weliswaar wordt ook wel gezegd “als je het lang genoeg negeert, waait het vanzelf over”. Maar is dat wel zo? Er zijn ook veel dingen die juist groeien of erger worden door het te negeren. Zelf had ik kleine huidafwijkingen op mijn hoofd. Ik had er niet echt last van, maar het ging ook niet vanzelf weg. Bij onderzoek bleek dit zonschade te zijn als gevolg van veel met mijn kale knikker buiten zijn. De arts vond dat het goed was dat ik ze nu liet weghalen met stikstof, voordat ze eventueel zouden kunnen uitmonden in een vorm van huidkanker. Negeren van de plekjes had ze dus alleen maar erger gemaakt.
Ook een onbetaalde rekening wordt steeds erger, tot uiteindelijk een deurwaarder het huis komt leeghalen. En ook nare gebeurtenissen binnen een organisatie kunnen steeds erger worden als er geen aandacht voor is. Dit zou je ook als een onbetaalde (emotionele) rekening kunnen beschouwen.
Dat wat je buitensluit, gaat de dynamiek beheersen
Dit laatste noemen we organisatietrauma. De gebeurtenis zelf wordt niet erger (denk bijvoorbeeld aan een medewerker die niet zo fraai het veld heeft moeten ruimen) maar door het te verbergen, te negeren, net doen of het er niet is, kan het heel veel energie uit de organisatie zuigen. Daarvan wordt juist gezegd: dat wat je buitensluit gaat de dynamiek beheersen. Oftewel, hoe meer je iets negeert of aandacht ontzegt, hoe meer het die aandacht gaat opeisen.
Geef aandacht met mate
Zo is teveel aandacht zelden goed en is te weinig aandacht zelden goed. Ik beschouw het weleens als het water geven van planten. Zowel teveel als te weinig water is niet goed, het vraagt om zorgvuldigheid en kijken wat nodig en nog voedend is. Zelf vind ik de volgende drie vragen een mooie toets op het moment dat iets mijn pad kruist:
- Kan ik er iets mee? Dus heb ik er invloed op, ben ik bij machte om het aan te pakken?
- Moet ik er iets mee? Is het mijn verantwoordelijkheid wel?
- Wil ik er iets mee? Vind ik het belangrijk, heeft het prioriteit voor mij?
Als je daar nog moeite mee hebt, met die balans te vinden, dan heeft dat zeer waarschijnlijk te maken met jouw waarden, normen en overtuigingen. Heel veel mensen geven bijvoorbeeld te weinig aandacht aan hun eigen belangen, doelen en ambities en voelen zich verplicht rekening te houden met iemand anders. In zekere mate is rekening houden met anderen prima, totdat het jezelf gaat hinderen.
Om daar een mooie stap te zetten, gaan wij in de training Persoonlijke Kracht via NLP uitgebreid aan de slag met waarden, doelen en overtuigingen. Dus wil je daar ook in groeien, geef jouw assertiviteit dan de aandacht die het verdient.