Deze zomer was ik op vakantie in Italië, op Sicilië om preciezer te zijn. Een heerlijke vakantie met mooi weer, indrukwekkende bezoeken aan de Etna, Palermo, Agrigento en meer. En ook qua eten was het top. Van het versgebakken brood in de ochtend tot de gelati, heerlijk!
Opvallend anders
Al vrij snel waren ons enkele zaken opgevallen waarin Sicilië verschilt van Nederland. Het begon al met de eerste rit in de huurauto. Ik had wel eens gehoord dat het verkeer in de binnenstad van Rome een chaos was, maar dit was toch ook even anders dan ik kende. Je zou het assertief rijgedrag kunnen noemen. Bumperkleven, links én rechts inhalen, afsnijden, voorrang nemen in plaats van verlenen, babbelend met 50 op de snelweg zwabberen en ga zo maar door. In eerste instantie toeterde ik nog als iemand me in een gevaarlijke situatie bracht of niet zat op te letten. Maar al vrij snel merkte ik dat het hier kennelijk zo werkt. Ik kon me wel druk maken, maar had niet de indruk dat Italianen onderling zich aan elkaar stoorden. Ik was blijkbaar een andere “normaal” gewend dan hier gold.
Wat kijk je raar?
Iets anders wat opvalt is de andere manier van je vuilnis aan de straat zetten. Wij zijn gewend eens per twee weken een kliko aan de weg te zetten die dan door een vuilnisman geleegd wordt. Hier blijkt het normaal om je troep in de berm te gooien. En dan bedoel ik niet een blikje of leeg sigarettenpakje, nee hele vuilniszakken en oude spullen vind je hier overal langs de straat. Wachten bij een verkeerslicht is een mooie gelegenheid om je auto te ontdoen van rommel: je kiepert het gewoon op straat. Niemand lijkt zich eraan te storen. Eenmaal zag ik zelfs een man in een geparkeerde auto de poepbroek van zijn baby uit het raam gooien, gevolgd door de nodige billendoekjes met inhoud. Hij zag mijn verbazing, maar leek daarover zelf nog meer verbaasd.
Zo zijn onze manieren
En zo merkte ik maar weer eens dat manieren, gewoontes en normen en waarden per volk en per persoon verschillen. Ik was te gast in een land met een andere mores. Daar kon ik van alles van vinden maar daar zou ik vooral mezelf mee lastigvallen.
Like it or leave it.
In veel van de trainingen die we verzorgen, leren we juist trouw te zijn aan je eigen normen en waarden en te benoemen als je je ergens aan stoort. Maar veel zaken die in assertiviteitstrainingen aan bod komen, zijn alleen aan de orde binnen de Cirkel van Invloed waar Stephen Covey over schrijft. Ik besefte dat ik hier geen invloed op had. Bovendien wist ik dat ik na twee weken weer terug zou gaan naar het vertrouwde Nederland.
In het dagelijks leven is iets dergelijks aan de orde. Stel dat je binnen een organisatie werkt waarin dingen jou storen of hinderen. Dan kun je proberen om daar iets aan te veranderen. Soms zal dat werken, soms bereik je niets. Bijvoorbeeld omdat gebruiken al sinds jaar en dag gevolgd worden. Je zou je dan moeten schikken naar deze gang van zaken. Maar ik snap ook dat het niet altijd eenvoudig is om je te schikken in iets waar je je vervelend bij voelt. In dat geval is het slim om te vertrekken en op zoek te gaan naar een omgeving waar jij meer op je plek bent.
Ik wens je nog een fijne zomer!
