Soms werkt klagen alleen maar averechts

Terwijl ik dit schrijf, beleven we één van de warmste zomers die Nederland gekend heeft. Ook tijdens mijn vakantie in Indonesië was het warm, soms érg warm. Tijdens deze reis merkte ik op welke verschillende manieren mensen met die warmte omgaan.

Wat is het toch warm hè?

Ten eerste trof ik andere Nederlanders aan die een paar dagen op hetzelfde adres verbleven als wij. Ik had er geen direct contact mee, maar kon natuurlijk wel verstaan waarover ze spraken. De warmte en de luchtvochtigheid die het benauwd maakte. Steeds weer was dat onderwerp van gesprek: wat is het toch warm, wanneer zou het eens wat afkoelen, je kunt helemaal niks met dit weer, heb je ook zo slecht geslapen door die warmte, en zo verder. En het was zichtbaar dat ze eronder leden. Wallen onder de ogen, verhitte gezichten en maar puffen.

Ja het is warm!

Aan de andere kant zag ik ook mensen die op dezelfde manier met de warmte omgaan als ik. Laten we wel wezen: ook ik had het soms graag een paar graden koeler gehad want in die weken ben ik bijvoorbeeld helemaal niet aan mijn hardlopen toegekomen. De manier waarop wij die warmte aangingen, was heel simpel. Eénmalig constateren dat het inderdaad warm was en je daar maar aan overgeven, in de schaduw blijven, af en toe een extra watertje drinken en vooral weinig drukte maken of accepteren dat dan het zweet aan alle kanten uitbreekt.

Klagen maakt het soms alleen maar erger.

Misschien heb je het zelf ook wel eens ervaren dat je in omstandigheden bent waar je geen invloed op hebt. Dat kan het weer zijn, maar bijvoorbeeld ook een file waar je in staat. Er zijn krachten aan het werk die groter zijn dan jij. Dan kun je je daarover druk maken en gaan (be)klagen, of je schikt je in je lot.

Wanneer je voor het (be)klagen kiest, maak je het soms erger, in elk geval niet beter. Door het klagen, bevestig je keer op keer de onwenselijke omstandigheden waarin je zit en de onmacht die je daarbij ervaart. Misschien kun je nu even inbeelden dat je op tijd wilt komen op een belangrijke afspraak en je belandt in een file. En beeld je dan ook eens in dat je daarover boos bent, wanhopig afvraagt waarom dit je overkomt en hoelang het in hemelsnaam nog gaat duren. Misschien bel je wel een collega om je te beklagen over dat vreselijke verkeer en dat je zo toch niet je werk kan doen… Merk dan eens op wat dat met jou doet. Met je ademhaling, met je energie, met je spierspanning en met je stemming. Is dat prettig, helpt je dat of ben je in feite de boel extra zwaar aan het maken? Aha….

En als je in plaats daarvan nu zo goed mogelijk inbeeldt dat je in die file, simpelweg constateert dat je meer tijd nodig zult hebben en dat onzeker is of je op tijd zult komen. Je zet vervolgens de radio op een zender met fijne muziek en zet je gedachten, net als je auto, in de laagste versnelling. Stel je dat eens voor en ervaar dan eens wat dát doet met je adem, je energie, spanningen en stemming?

Maar dat maakt de situatie toch niet beter?

Nee dat klopt, de situatie is nog steeds dat je in de file staat of, zoals op mijn vakantie, dat het snikheet is. Daarin heb je geen keuze, het overkomt je. Het verschil zit puur in hoe je die situatie ervaart, daarin heb je wel degelijk een keuze. Of zoals een bekende zegswijze beschrijft:

Je kunt de richting van de wind niet veranderen, wel de stand van je zeilen.

WhatsApp ons
1
Stel je vraag via WhatsApp
Heb je een vraag voor ons? Stuur een whatsapp-bericht!