Moet jij echt áltijd gelukkig zijn?

Enkele weken geleden had ik iemand in de training Persoonlijke Kracht via NLP die met een heel speciale opmerking kwam. Het betrof een heel vriendelijke vrouw met een warme glimlach die van haar werkgever een assertiviteitstraining aangeboden had gekregen. De opmerking die ze op een zeker moment maakte is: “ik moet altijd gelukkig zijn”. Om één of andere reden werd ik er even stil van, wist niet zo goed wat ik daarvan vond maar merkte wel dat ik niet direct met een “uiteraard” reageerde. Die uitspraak hield me de dagen erna nog bezig.

Waarom móet dat?

Een reden waarom het me bezig hield was dat ik ooit geleerd heb dat moeten nooit van jezelf is. Die gedachte werd versterkt toen ik eens een boekje las over uitspraken die moeders doen. Iemand vertelde daarin dat haar moeder weleens om hulp vroeg en er dan aan toevoegde: “als je het wilt mág je het doen, als je het niet wilt, móet je het doen”. Dat terugbrengen naar de uitspraak van mijn cursist, ken ik wel heel veel mensen die graag gelukkig willen zijn. Wie wil dat eigenlijk niet? Maar ik had nog nooit iemand ontmoet die gelukkig moet zijn.

Mag je ook af en toe ongelukkig zijn?

De gedachte die er dan ook zo bij me op komt is dat als je dan niet gelukkig bent, dat heel erg is. Dus wanneer je bijvoorbeeld te maken hebt met lichamelijk ongemak, een aanvaring met een collega, een ontevreden leidinggevende of een partner die jouw vakantieplannen niet ziet zitten, mag je daar niet ongelukkig over zijn. En wanneer je dat toch bent, vind je dat niet OK en keur je jezelf dus af. Dat is ingewikkeld, toch?

Ongelukkig is niet fijn maar het is er wel. Door het weg te duwen is het niet echt weg, maar alleen verdrongen. Met als gevolg dat het een andere keer zich weer aandient. Zo heb ik wel mensen ontmoet die het overlijden van een partner nauwelijks hebben verwerkt omdat ze voor de kinderen sterk moesten zijn. Daarmee verzuimen ze ruimte te maken voor het verdriet en de rouw die erbij hoort. Verdriet en rouw zorgen namelijk dat je het verlies een plek kunt geven. Je erkent ermee wat iets of iemand ooit voor jou betekend heeft. Het verdriet of ongeluk kan pas wegvloeien als je het eerst hebt vastgepakt.

Na regen komt zonneschijn.

Deze oude wijsheid heeft er ook alles mee te maken. Er wordt wel eens gezegd dat je de zon pas kunt waarderen als je de schaduw hebt gekend. Als het al wekenlang zonnig is, heb je daar minder oog voor dan wanneer na weken van mistroostig weer ineens de zon doorkomt. Oftewel: zonder dalen zijn er ook geen pieken. En zo denk ik ook wel dat als je altijd gelukkig moet zijn, als je dat al lukt, dat geluk ook een vorm van inflatie kent. Op een keer kan het gewoon gaan worden en waar is dan dat geluksgevoel?

Pak je ongeluk!

Concluderend wil ik betogen dat je dus je ongelukkige momenten er ook gewoon kunt laten zijn. Voel en ervaar de pijn en het verdriet, zonder erin te “verdrinken”, maar loop er niet voor weg. Zodra er weer gelukkiger perioden aanbreken, zul je dat extra kunnen waarderen.

WhatsApp ons
1
Stel je vraag via WhatsApp
Heb je een vraag voor ons? Stuur een whatsapp-bericht!