Je kent het wel, van die mensen die zo tussen hun 40e en 50e ineens een heel verrassende stap in hun leven zetten. Soms koopt men een motor, gaat men ineens paardrijden, parachutespringen of een drumstel midden in de kamer zetten. Soms kiezen mensen er ook voor om hun partner “in te ruilen” voor iemand van twintig jaar jonger of besluiten na een carrière van 30 jaar als administratief medewerker ineens een bootcamp-instructeur te worden. Ik heb hier geen oordeel over, het is slechts een greep van voorbeelden die ik in mijn werk voorbij zie komen. Wat die stap ook is, het is steeds een symptoom van iemand die op zoek is naar iets nieuws in zijn of haar leven. Doorgaans heeft men het dan over een midlife-crisis.
Ook in mijn trainingen kom ik nog wel eens mensen tegen die lopen met de vraag “wat wil ik nou echt?” en ook terugblikkend op hun voorbije jaren zich afvragen “is dit nu alles?”. Dit soort vragen (ik heb ze ook gehad) deden mij overpeinzen wat een midlife-crisis nu eigenlijk is of waar het door ontstaat.
Wat is een midlife-crisis?
Op de online encyclopedie wikipedia wordt een midlife-crisis als volgt omschreven:
Een midlifecrisis is een emotionele staat van twijfel en onrust. Een persoon voelt zich oncomfortabel worden bij de gewaarwording dat zijn of haar leven half voorbij is. Het leidt over het algemeen tot een bezinning en zelfreflectie op wat men heeft gedaan met zijn of haar leven tot dat moment.
Oftewel: je kijkt in de spiegel en weegt af of je je leven tot dan toe goed besteed hebt. Voor sommigen zal het antwoord volmondig “ja” zijn, maar velen aarzelen om dat te beamen. Ook vanuit een wens om het leven maximaal te leven, vraagt men zich af wat er nog meer te be-leven is. En ja, soms heeft dat verrassende wendingen tot gevolg, zoals in de inleiding genoemd. Voor de één een weloverwogen wending, voor de ander een opwelling om nieuw leven in de brouwerij te brengen.
Waardoor ontstaat een midlife-crisis?
Vooropgesteld dat ik geen diepgaande psychologische scholing op dit vlak heb, heb ik wel een idee hoe het komt dat veel mensen een midlife-crisis ervaren. Mijn idee is dat we tijdens de midlife op een leeftijd komen waarop we in de negentiende eeuw al aan het einde van ons leven waren. Was de levensverwachting van een pasgeboren baby in die tijd nog zo rond de 40 hooguit 45 jaar, tegenwoordig kijken we niet meer vreemd op van het dubbele. Mijn hypothese is dat ons brein die ontwikkeling niet heeft kunnen bijbenen en dus op een zeker moment denkt dat het leven gedaan is. Maar aangezien het lijf nog fit en vitaal is, raken we daardoor in verwarring. Wat nu?!
Verwarring is een teken van nieuwe kansen!
Eén van mijn leraren, NLP-grondlegger Richard Bandler, zegt dat verwarring een doorgang is naar een nieuwe realiteit. Natuurlijk, want verwarring duidt op iets dat je nog niet kent of begrijpt. Dus dat ga je onderzoeken en zo ontdek je nieuwe terreinen. Daarom kun je de midlife-crisis ook als een midlife-kans beschouwen. In plaats van lethargisch en lusteloos op de bank te mijmeren wat het leven je gebracht heeft, kun je namelijk ook de vervolg-vraag stellen: en wat wil ik in de tweede helft doen, ervaren, bereiken, worden, zijn en bijdragen? Zodat het leven je niet langer overkomt, maar door jou zelf vormgegeven wordt op basis van wat voor jou van wezenlijk belang is.
Geef richting aan je leven!
Tijd dus om het heft in eigen hand te nemen en koers te bepalen. Daarvoor hoef je natuurlijk niet te wachten tot die midlife zich aandient, sommigen kiezen daar al eerder voor, anderen zijn er later pas aan toe. Voor mensen die daartoe besluiten, hebben we de training Personal Identity ontwikkeld. Met als kernvragen “Waar sta ik voor? Waar ga ik voor?” ge je op onderzoek naar jouw grotere doelen en diepere drijfveren. Wat is jouw missie, zowel zakelijk als privé? Maar omdat je pas koers kunt zetten naar jouw missie als je weet wat je vertrekpunt is, ga je ook jezelf beter leren kennen. Wie ben je nou echt, wat is jouw persoonlijke identiteit en hoe wil jij die identiteit leven?
