Hier ben ik weer met een blogje dat geïnspireerd is door het hardlopen waar ik zo van hou. Het gaat erover dat je altijd naar jezelf moet blijven luisteren.
Afgelopen september heb ik in Berlijn de marathon gelopen. Vooraf had ik een streeftijd genoemd van 3 uur 20 minuten, dat moest haalbaar zijn. Omdat ik in het verleden een keer binnen de 3 uur gefinisht was, mocht ik starten tussen veel snellere atleten die tussen de 2:50 en 3:00 zouden kunnen lopen. Het voordeel daarvan was dat ik vrij vooraan startte en niet tussen de massa van 40.000 lopers.
Direct na de start merkte ik dat het heerlijk soepel liep. Ook al liepen de meesten om mij heen nog iets sneller, het leek vanzelf te gaan. Moeiteloos passeerde ik het ene na het andere kilometerpunt. Hoewel ik op de stopwatch zag dat mijn tempo te hoog lag, ging het moeiteloos. Ik liet me meevoeren in het tempo van de groep en halverwege, na 21 kilometer had ik al 7 minuten te snel gelopen.
Misschien ken je dat ook wel van je werk. Je collega’s zijn allemaal harde werkers en presteren veel. Dus voel jij je ook uitgenodigd om hard te werken, lange dagen te maken en niet onder te doen voor de rest. Aan de norm die door anderen gezet wordt, probeer je alsmaar te voldoen. En het lijkt soms vanzelf te gaan en weinig moeite te kosten, totdat….
De marathon vervolgde en na een kilometer of 30 begon mijn tempo terug te lopen. Om één of andere reden lukte het me gewoon niet de groep bij te benen. In mijn buik en in mijn rug begonnen pijntjes op te spelen, het ging allemaal niet meer zo soepel. Uiteindelijk moest ik de 7 minuten die ik in de eerste helft te snel had gelopen, dubbel terugbetalen. Bij de finish had ik een tijd van 3:27 dus 7 minuten langzamer dan ik had voorzien.
Zo zul je het ook op je werk kunnen aantreffen. Hoewel je aanvankelijk makkelijk mee lijkt te komen, lopen je prestaties na verloop van tijd terug. Misschien krijg je ook hier of daar lichamelijke klachten als gevolg van stress, overbelasting of te weinig rust. Je lijf geeft alarmsignalen af dat je teveel van jezelf gevraagd hebt en smeekt erom rustiger aan te doen.
De marathon heeft me weer eens geleerd hoe belangrijk het is om naar jezelf te luisteren. Ook als je de druk voelt of je verantwoordelijk voelt om te voldoen aan wat de groep van je vraagt (of wat jij dénkt dat de groep vraagt), check steeds bij jezelf of je aan die vraag kunt voldoen. Natuurlijk wordt er veel van je gevraagd, maar wat heb jij te bieden, wat kun jij volhouden, wat voelt voor jou nog goed? Hou dat altijd in de gaten, anders betaal je daar naderhand alsnog de prijs voor. En je collega’s zijn daar uiteindelijk ook niet bij gebaat, toch?