Het is abnormaal om normaal te doen.

normaal Steeds vaker kom ik tot de conclusie dat het belangrijk is om je hart te volgen. Je kent het wel, dat je een ingeving krijgt, een verlangen of een opwelling. Iets dat aantrekkelijk lijkt of wat voelt als “dat ene juiste”, zonder dat je precies kunt uitleggen waarom. Dat komt omdat het iets is dat je in je hart raakt, niet omdat je het hebt bedacht.

Hartelijk of Verstandelijk.

Veel van die ingevingen, verlangens, opwellingen zetten we vervolgens opzij. Omdat er een reden is, oftewel dat het verstandig is om ervan af te zien. De censuur van het hoofd onderdrukt dan de wilde plannen van het hart. Soms helemaal terecht, uit een soort lijfsbehoud is het soms ook goed om dat gezonde stel hersenen te gebruiken. Maar vaak is het een inperking van dat wat je ten diepste zou willen doen. Die hersenen volgen vaak ook aangeleerde regeltjes van wat normaal is. Het woord normaal geeft al aan dat je dan voldoet aan de norm, oftewel wat door je omgeving geaccepteerd wordt. Als je normaal doet (dan doe je al gek genoeg) ben je dus bezig je leven te vormen naar wat anderen OK vinden. Op zijn minst een beetje vreemd, vind je niet?

Spijt is een slechte raadgever.

De zegswijze try before you die is zo gek nog niet. Tijdens een onderzoek onder mensen in hun laatste levensfase is gevraagd of mensen ergens spijt van hebben. Of wanneer men de kans kreeg, anders zouden doen. Schrikbarend veel mensen geven dan toe dat ze te weinig vanuit hun hart hebben geleefd, dat ze een volgende keer hun hart meer zouden volgen. Maar ja, of die volgende keer er ook komt….

Angst is misschien wel een goede raadgever.

In het lied Everyone’s free (to wear sunscreen) geeft Baz Luhrman talloze adviezen, zoals het gebruik van zonnebrandcrème. Een advies van een heel andere orde luidt “Do one thing every day that scares you”, een advies dat ook mij een beetje vreemd in de oren klinkt, maar ook wel weer aanspreekt. Als je nooit of zelden iets doet wat je spannend vindt, kun je je afvragen of je volledig leeft. Wanneer je wel dingen aangaat die je in eerste aanleg voor onmogelijk, eng of onverstandig houdt, begeef je je op nieuw terrein. Oftewel je leven wordt completer, veelzijdiger, kleurrijker. Zo heb ik bijvoorbeeld wel eens over hete kolen gelopen. En of ik dat vooraf spannend vond! Maar de ervaring is super en neemt niemand me ooit af.

Abnormaal is zo gek nog niet!

In mijn trainingen tref ik nog wel eens mensen aan die erg hun best doen om te voldoen aan de norm, te passen in het plaatje dat anderen in feite voor hen hebben geschetst. Soms zijn dat anderen waarmee ze samenwonen, samenwerken of samenleven, soms zijn het de mensen die tijdens hun opvoeding een belangrijke invloed hadden. Zoals ouders, leraren en mensen uit het dorp of kerkgemeenschap. De ongekende mogelijkheden die ze als kind in de wieg hadden, zullen grotendeels inderdaad ongekend blijven. Omdat al snel geleerd wordt wat goed en fout is en dus wat normaal is. Ze leren niet op te vallen, niet al te veel aandacht op te eisen. Zoals ik weleens de vergelijking met kleding maak: een spijkerbroek past vrijwel overal bij, maar echt uitgesproken mooi is het niet.

Zodra mensen zich kunnen losmaken van die kluwen aan normen die hen als een soort dwangbuis beperkt, gaat er een wereld open. Veel mensen zetten een mooie stap en leiders gaan veel natuurlijker hun leidinggevende rol innemen na een training persoonlijk leiderschap. Daarom bieden wij met zoveel voldoening trainingen aan zoals Leiderschap met Open Vizier en Persoonlijke Kracht via NLP. Wanneer je daar meer over wilt weten, lees die pagina’s dan eens of neem contact op voor een persoonlijke toelichting.

WhatsApp ons
1
Stel je vraag via WhatsApp
Heb je een vraag voor ons? Stuur een whatsapp-bericht!