Ben jij als leider een one-man band?

Misschien heb je het weleens gezien, bijvoorbeeld in de metro van Parijs of New York, een one-man band. Zo iemand die in zijn eentje een gitaar, mondharmonica en een half drumstel bespeelt en er ook nog bij zingt. Ik sta er altijd versteld van dat zo iemand er ook nog redelijk fatsoenlijke muziek van kan maken.

Naast muzikanten kom ik in mijn werk ook leiders tegen die het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan, zoals ze dat vaak noemen: op veel borden tegelijk moeten schaken. Een zucht volgt meestal op de constatering dat ze het uiteindelijk aan niemand kunnen overlaten.

Is dat wel zo of denk je dat?

In enkele gevallen zie ik inderdaad dat deze leiders niet beschikken over medewerkers die verantwoordelijkheden van hem of haar kunnen overnemen. Of als ze dat wel doen, daaronder bezwijken en dus de verantwoordelijkheden weer teruggeven. Leiders die dit meemaken, kan ik alleen maar aanbevelen te zoeken naar een meer capabel team voor de taak waar de organisatie voor staat.

Veel vaker heeft het niet zozeer te maken met de competenties van de medewerkers maar met de behoefte van de leider om de touwtjes in handen te houden. Als je goed luistert naar de stelling “ik kan de verantwoordelijkheid niet uit handen geven” dan hoor je deze persoon erkennen dat hij of zij iets niet kan, het gaat dus over zichzelf. Dat is een mooie ingang om met zo iemand te onderzoeken hoe hij of zij geleerd heeft om in control te moeten zijn. In negen van de tien keer komen we dan uit op een periode van opgroeien in een onzekere of onbetrouwbare omgeving. Wie de biografieën van bijvoorbeeld Steve Jobs of James Brown heeft gelezen, heeft daarin iets dergelijks kunnen aantreffen. Waardoor Steve en James al vroeg leerden dat het link is om het vertrouwen in andermans handen te leggen.

Het gevolg op de medewerkers

In de praktijk kan dit ertoe leiden dat een leider wel degelijk zaken delegeert (want ja, kan niet alles alleen) maar als het even anders loopt dan voorzien, zelf weer achter het stuur kruipt. Medewerkers leren dan dat ze in feite weinig zelf in te brengen hebben en vooral moeten handelen zoals de “baas” dat verlangt. Demotivatie ligt op de loer aangezien je toch weinig zelf in te brengen hebt en een marionet lijkt te zijn.

Misschien de meest bekende one-man band woont momenteel in het Witte Huis. Omringd door ministers en adviseurs die uitgekozen zijn op loyaliteit met de president. En zodra die, ondanks loyaliteit, vanuit hun expertise een koers willen varen die goeddunkt maar niet strookt met het idee van de president, worden ze vervangen door iemand die wel doet wat de hoogste baas verlangt. Inmiddels is algemeen bekend dat binnen het Witte Huis allerlei strategieën zijn ontwikkeld om de president voor al te domme beslissingen te behoeden. Sabotage ter bescherming van het land en de wereldorde.

Leren delegeren

Dit komen we ook tegen binnen organisaties dichter bij huis. Daarom dat we in onze training Coachend Leidinggeven ruimschoots aandacht besteden aan delegeren. Wat kan je aan wie delegeren, wie heeft een zekere mate van ontwikkeling doorgemaakt dat hij of zij verantwoordelijkheden over kan nemen? Dat gaat dus vooral over de vaardigheid om te delegeren.

Voor leiders die juist herkennen dat ze het lastig vinden om de touwtjes uit handen te geven en soms de verantwoordelijkheid bij een medewerker te leggen, geeft Leiderschap met Open Vizier veel inzicht over de oorsprong van dat patroon en mogelijkheden daar uit te stappen. Het gaat hier dus vooral over wie jij bent als leider en hoe je jouw plek inneemt. En wat dat zegt over wat je van huis uit hebt meegekregen en of dat in het hier en nu nog functioneel is of losgelaten kan worden.

Herken je zoiets? Kijk dan eens naar deze trainingen en bepaal welke voor jou het meest waardevol is. Wil je hierover sparren, bel of mail dan gerust. We denken graag met je mee.

WhatsApp ons
1
Stel je vraag via WhatsApp
Heb je een vraag voor ons? Stuur een whatsapp-bericht!