Liefdevolle aandacht
Zo heb ik in de meivakantie een midweek met mijn zoon doorgebracht in de Ardennen. Lekker actieve, sportieve dingen ondernemen, barbecueën en ontbijten met eieren en spek. Het is een traditie inmiddels om eens per jaar een paar dagen met z’n tweeën erop uit te trekken, 100% aandacht voor elkaar. En elk jaar weer merk ik hoe goed het is voor de band tussen ons als vader een zoon. Zoals we dat ook ervoeren in de tijd dat we nog Vader-Zoon-weekends organiseerden.
Binnen een relatie werkt het natuurlijk net zo. Wanneer je weinig tot geen aandacht meer voor elkaar hebt, bijvoorbeeld omdat je het allebei o zo druk hebt met werk en/of sociale bezigheden, loopt de relatie gevaar. Dus is het belangrijk de relatie te voeden met wederzijdse aandacht, soms door samen leuke dingen te doen, soms door elkaar te verrassen met een aardigheidje, soms gewoon door een goed en prettig gesprek na het avondeten.
Collegiale aandacht
Ook in de werksfeer blijkt steeds weer hoe belangrijk aandacht is. Onlangs trainde ik een afdeling van circa 50 professionals van een organisatie waar een reorganisatie gaande was. De mensen konden nog wel begrip opbrengen voor de reorganisatie zelf, maar stoorden zich aan het gebrek aan aandacht die geschonken werd aan de mensen die erdoor geraakt werden. Omgekeerd heb ik in het verleden wel eens gewerkt voor een projectmanager die niet bepaald inhoudelijk uitblonk in zijn vak. Sterker nog, hij leunde wat dat betreft nogal op de leden van zijn projectteam. Maar had wel de gave om de mensen te motiveren via het schenken van persoonlijke aandacht. Zo werd dit project één van de succesvolste die ik ooit heb meegemaakt. Later ging ik werken bij één van de grootste ICT-dienstverleners van Nederland. Hoe groot het ook was, door de opzet in relatief autonome onderdelen (companies) kreeg iedereen voldoende aandacht en was de onderlinge betrokkenheid groot. Iets wat snel afnam toen het bedrijf werd overgenomen en naar een sterk hiërarchische structuur werd omgevormd. Enkele jaren later moest het ooit zo florerende en trotse bedrijf door een investeerder worden gered van de ondergang.
Onbedoelde groei
Ook wanneer je aandacht besteed aan iets waar je je aan stoort, kan dat leiden tot groei die je eigenlijk niet wilt. Zoals onlangs de Turkse president problemen maakte van een optreden van een Duitse komiek. De media in binnen- en buitenland stonden er wekenlang vol mee, inclusief de soms wat dubieuze aantijgingen die in het gewraakte optreden waren gemaakt. Niet alleen de Duitse TV-kijker kreeg het zo te zien, maar een veel groter publiek in heel Europa. Zo werd het alleen maar groter en erger, terwijl wanneer het geen aandacht had gekregen, zo weer was overgewaaid.
Aandacht voor je verlangens
Mensen die verlangens koesteren, geven er vaak onvoldoende aandacht aan. Ze parkeren het, maken het ondergeschikt aan andere zaken. Soms omdat ze het zichzelf onvoldoende gunnen, soms omdat het ook prettig is om een verlangen te hebben. En dat verlangen kan alleen maar tot iets moois uitgroeien als je er de aandacht aan geeft die het verdient. Net zoals een zaadje van een plant pas kan ontkiemen als er een beetje water bij komt.
Aandacht is als water
De vergelijking met water vind ik wel passen. Net als water kost aandacht vrijwel niets. Ook water zorgt voor groei, sterker nog zonder water is leven niet mogelijk. Water kan ook dingen in beweging zetten, net als aandacht dat doet. En ja, teveel water kan ook weer voor ongewenste effecten zorgen. Op die manier kan een overvloed aan aandacht ook verstikkend werken, zoals wanneer een manager zijn medewerkers continue op de vingers kijkt. Het is dus ook steeds afstemmen op de ontvanger. Net zoals je bij planten kijkt welke nog wel een scheutje water kan gebruiken, heb je dat met aandacht ook te doen. Wie kan jij helpen groeien met jouw aandacht?
