Deze week presenteerde zich de zoveelste nieuwe politieke partij die wil meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen van begin 2017. Het was zonder meer een bijzondere nieuweling, want GeenPeil is een partij zonder partijprogramma. Want, zo werd toegelicht, in plaats daarvan laten ze de bevolking in mini-referenda bepalen of men in het parlement voor of tegen een motie stemt. De ultieme volksvertegenwoordiger, zo is het idee erachter.
Werkt dat, een leider zonder visie?
Ik heb me zitten afvragen of zoiets zou werken. Op zich vind ik het een sympathieke gedachte dat burgers via een app (neem ik anno 2017 aan) hun stem kunnen laten meeklinken in de Tweede Kamer. Maar ik heb me ook afgevraagd of dat zou werken en of het slim is?
Mensen die mij kennen, weten dat ik nogal eens de vergelijking trek met een familie of gezin. Zo krijg ik het beeld van een gezin waarin vader noch moeder bepaalt wat er gegeten wordt. In plaats daarvan laten ze de kinderen stemmen en om zes uur staat op tafel wat door de kids het meest gekozen is. Op één of andere manier vermoed ik dat de Schijf van Vijf dan drastisch gewijzigd wordt in de 4 P’s: pizza, poffertjes, pannenkoeken of patat. Terwijl een moeder met visie toch ook let op de voedingswaarde, de vitamines en dergelijke.
Terug naar de Tweede Kamer zie ik dan bijvoorbeeld een stemming over de verhoging van de AOW-leeftijd. Via de constructie van GeenPeil lijkt het me erg waarschijnlijk dat die motie weinig kans maakt om te worden aangenomen. Terwijl een politicus met visie het ook in het grotere geheel ziet, snapt dat de schatkist ook een bodem heeft en weet dat vergrijzing van de bevolking én een hogere levensverwachting samen zorgen voor een onbetaalbaar wordende AOW.
Welke koers ga je varen?
Ook heb ik het vertaald naar een bedrijf waarin een nieuwe directeur aan het roer komt en aan de medewerkers vraagt wat we eens zullen gaan doen. Weinig inspirerend, weinig uitnodigend en dus weinig productief. Alsof een stuurman van de Holland 8 aan de roeiers zelf overlaat hoe ze willen varen, roeiers overigens die niet zijn geselecteerd maar die zichzelf hebben aangemeld om in de boot plaats te nemen. Het zal geen Olympisch goud opleveren.
Ga je op zo iemand stemmen?
Dus zo probeer ik te snappen waarom iemand op het idee zou komen om op een dergelijke partij te stemmen. Hoe raak je geïnspireerd door iemand zonder visie of kijk op hoe we het land verder helpen uit de crisis te komen, de vluchtelingenstroom in goede banen te leiden, een antwoord te vinden op het terrorisme, de milieuproblemen aan te pakken?
Leiding nemen over je leven
Persoonlijk zou ik meer vertrouwen hebben in iemand die ergens voor staat, in gelooft en voor wil strijden. Met visie, met passie en bevlogenheid. Dat past ook wel bij de training Personal Identity die is opgebouwd rondom de twee kernvragen: Waar sta je voor? en Waar ga je voor?
Want ik spreek regelmatig mensen die het gevoel hebben door anderen te worden geleefd en zelf nauwelijks invloed te hebben op hun wel een wee. Die dus als een soort GeenPeil parlementariër zich laten sturen door wat anderen willen. Deze mensen willen juist daarmee breken en de koers zetten in hún leven. Wanneer je dat herkent, is Personal Identity wellicht ook iets voor jou. Ik kan dat niet voor je bepalen, maar ben graag bereid om naar je verhaal te luisteren en je van advies te dienen.