In een eerder blogje schreef ik al over de veelvoud aan vooroordelen die we met ons meedragen. Vooroordelen die er ook voor zorgen dat grote conflicten in de wereld in stand blijven. Maar op kleinere schaal kunnen we er ook wat van! Eén van de ezelsbruggetjes die ik daarom graag hanteer, is dat je OMA soms moet thuislaten.
Hoezo mijn oma thuislaten, zul je misschien denken, maar ik heb het hier natuurlijk niet letterlijk over je grootmoeder maar wel over de oude verhalen, al dan niet van je oma, die je nu nog steeds beïnvloeden. Oude verhalen die op het moment dat ze verteld werden misschien wel waar waren, maar inmiddels hun houdbaarheidsdatum al lang zijn gepasseerd. Ik heb het over de afkorting OMA en als je die OMA thuislaat dan zal het je helpen om veel succesvoller en effectiever te zijn in je communicatie.
De afkorting OMA: Opvattingen, Meningen, Aannames.
Stel je voor je hebt met iemand een conflict. Niet slaande ruzie, maar verschillende belangen die botsen. De enige manier om daar een oplossing voor te vinden is door goed naar elkaar te luisteren in de hoop dat jullie zo beter gaan begrijpen waarom je zo aan je belang hecht. Wanneer je zo’n gesprek bijvoorbeeld in gaat met de opvatting dat jouw belang het zwaarst weegt, dat je dus ook moet winnen, dan gaat het al mis. Dat belemmert je om echt te luisteren naar wat de ander te zeggen heeft. Omdat je te veel bezig bent met jouw opvatting, loopt het gesprek mis.
Of misschien heb je wel eens ergens een heel sterke mening over. Bijvoorbeeld dat die aangekondigde reorganisatie nergens op slaat, het gaat toch goed met het bedrijf en we maken toch nog altijd winst? Vanuit zo’n mening zul je dus ook weinig bereidheid hebben om aan de reorganisatie mee te werken. Vaak vanuit de angst omdat je niet weet wat dat voor jou en je baan betekent, maar daarmee sluit je ook openingen voor nieuwe ontwikkelingen af. Wanneer je de reorganisatie meer onbevangen kunt accepteren (vaak is het toch een rijdende trein die je niet tegenhoudt) zie je meer mogelijkheden en kansen voor jouw rol in de nieuwe organisatie.
Aannames zijn helemaal een barricade voor een goede samenwerking. Aannames vinden hun oorsprong in het verleden. Je hebt misschien een (paar) keer ervaren dat iemand zich niet aan jullie afspraken houdt, dan kun je zomaar besluiten met deze persoon niet meer te willen samenwerken. Ook al is het voor de klus die gedaan moet worden de perfecte kandidaat, je ervaring uit het verleden voedt de aanname dat er van die klus dan weinig terecht zal komen. Niet zelden zijn die aannames niet eens gebaseerd op je eigen ervaringen maar op verhalen die je van anderen hebt gehoord. En omdat je ‘gekke henkie’ niet wilt zijn, ga je er op voorhand al van uit dat zaken zullen lopen zoals je collega’s ooit hebben meegemaakt. Probeer je maar eens voor te stellen dat je twee collega’s hoort klagen over de onpersoonlijke manier waarop die nieuwe manager hun functioneringsgesprek heeft gevoerd, hoe zal jij dan de volgende dag jouw functioneringsgesprek instappen?
Natuurlijk zijn opvattingen, meningen en aannames ook heel waardevol en helpen ze je om in veel gevallen snel te beslissen. Net zoals echte oma vaak goed voor hun kleinkinderen zorgen, zorgt ook deze OMA dat je goed kunt functioneren in de maatschappij. Waar je dus vooral voor te waken hebt is of die OMA nog recht van spreken heeft of dat je maar eens onbevangen nieuwe ervaringen gaat opdoen.