We hebben ze allemaal wel eens gezien: van die groepen, vaak meisjes of jonge vrouwen, die in een groepje bij elkaar zitten en allemaal met hun duimen de smartphone besturen. Ogenschijnlijk hebben ze het goed, er wordt wat gegiecheld, soms klinkt een verbazing en een enkele keer laten ze elkaar zien wat ze op Facebook, Twitter, Instagram of Pinterest gevonden hebben. En als ze elkaar iets willen zeggen, dan gebruiken ze Whatsapp. Social Media noemen ze dat!
Maar natuurlijk is dit fenomeen niet voorbehouden aan meisjes. Kijk eens bij de zwemles of judotraining langs de kant. Vaders en moeders die vroeger de verrichtingen van hun zoon of dochter nauwlettend volgden en enthousiast werden als iets nieuws al aardig lukte, zitten nu gebiologeerd naar hun smartphone te turen. Leuk voor die zoon die na veel oefenen eindelijk voor de eerste keer de heupworp doet! Ik stel het me ook helemaal voor, als vader enĀ zoon na de voetbalwedstrijd met de auto terug naar huis rijden: “en jongen, nog gescoord?”
Op Youtube vond ik een prachtige commercial van DTAC, zeg maar de Thaise versie van KPN. Het heeft de veelzeggende titel “Disconnect to Connect”.
En zo is het toch ook? Hoe meer we met zogeheten social media bezig zijn, hoe minder we in het hier en nu leven en hoe minder we in werkelijk contact zijn met de mensen in onze directe omgeving. Hoe mooi zou het zijn als kinderen hun ouders weer glunderend en betrokken langs de lijn zien staan? Hoe heerlijk zou het zijn als meisjes weer met elkaar gaan klessebessen in plaats van whatsappen? Hoe meer betrokken zou het zijn als je een jarige belt om te feliciteren in plaats van een ‘like’ te geven op de facebook-foto van de verjaardagstaart?
Dus daarom onderschrijf ik de boodschap van DTAC volledig: wees eens sociaal en zet je social media een poosje uit!